nr.13 : Megan.

Susan

Postała chwilę przed lustrem i wyszła z pokoju.

Megan

Wróciła, wrzuciła szkło do kosza, ubrała piżame, usiadła na łózku na chwile pobawiła się z Rubi potem położyła się i po jakimś czasie zasneła

Megan

Obudziła się już w lepszym nastroju i z chęcią zemsty zaśmiała się złowieszczo Laughing

potem wzieła prysznic, ubrała się, umalowała i poszłam na śniadanie.

Megan

Wróciła i zmęczona wchodzeniem po schodach Laughing

od razu położyła się na łóżku patrząc w sufit

Megan

Ostatkami sił Laughing

ubrała jeszcze piżame potem padła na łózku i po chwili zasneła

Megan

Obudziła się, przeciągneła pare razy poczym wstała, ubrała sie uczesała, umalowała i wyszła w podskokach

Susan

Siedziała i bez celu skakała po kanałach. Nawet w telewizji nie było nic ciekawego. Uporczywie zwalczała chęć zdrzemnięcia się.

Teo

zapukałam ale odrazu wszedłem.
- Siemka co robisz ? - spytałem.

Susan

- Staram się nie zasnąć - przyznała szczerze.
- Megan gdzieś wywiało i trochę wieje nudą. Przebywanie tu w tym momencie grozi wyczerpaniem - ostrzegła z uśmiechem.

Teo

- ah. to nie będę ci przeszkadzać , przekaż Megan że byłem - powiedziałem i poszedłem sobie

Susan

- Ale... - nie zdążyła dokończyć. Wzruszyła tylko ramionami.
- Przekaże, nie ma sprawy i wcale nie przeszkadzałeś - odparła sama do siebie, gdzyż nie lubiła nie móc dokończyć zaczętego już zdania.
Wróciła do bardzo zajmującego zajęcia, którym była walka z zaśnięciem.

Megan

Wpadła do pokoju i od razu, odruchowo położyła sie na łózku patrząc bezruchomo w sufit

Susan

Ocknęła się słysząc, że ktoś wszedł do pokoju. Spojrzała na Megan.
- Co jest? - spytała. Naprawdę chciała wiedzieć. M. była jej najlepszą znajomą odkąd tu przyjechała.

Megan

- Hej.. a aurat dzisiaj to spokój, na szczeście - uśmiechneła się i obróciła głowe w jej strone

Susan

- Ach, nie myśl, że zapomniałam o naszej rozmowie - uśmiechnęła się do niej.
- Czyli jednym słowem rodzice byli pracoholikami, którzy nie zwracali uwagi na córkę? - upewniła się.