nr.13 : Megan.

Teo

usiadłem sobie gdzieś.
- skąt jesteś ? , tak wogulę - gapiłem sie na nią.

Susan

- Um, urodziłam się w jakimś małym miasteczku w New Jersey, ale większości czasu spędziłam w Paryżu - odparła nie siląc się na zbędne komentarze, nie chciała go od razu zanudzić.
- A ty jesteś stąd?

Teo

- z tąd. - uśmiechłem się do Sus.

Susan

- I nie narzekasz? - tak, chciała wiedzieć. Postronny widz mógłby stwierdzić, że po prostu próbuje podtrzymać rozmowę. Jednak nie. Chciała wiedzieć, gdzyż z pewnych powodów mogło być tak, że zostanie tu na dłużej niż się spodziewa.

Teo

- nie no wiesz, czasami gdzieś się wyjedzie i jest okej.

Susan

Westchnęła, ale już chwilę później znów się uśmiechała. Starała się nie myśleć negatywnie.
- No tak, zawsze można znaleźć jakieś wyjście... - zamilkła - chcesz się czegoś napić? - spytała, znów zapomniała o dobrych manierach.

Teo

- nie nie dzięki.
- właściwie muszę juz iść.

Susan

- Yhy, rozumiem. To do zobaczenia - powiedziała, na powrót kładąc się na łóżku.

Teo

no narazie - powiedziałem i polazłem bo nudziło mi się

Megan

Wróciła do pokoju, nawet sama nie wiedząc gdzie dokładnie była.. popatrzyła na zegar było już dość pożno nawet się nie spostrzegła że tak szybko minął jej dzień, usiadła więc na łóżku opierając się o poduszke i rozmyślając.

Megan

Całkiem rozbita i zmieszana Laughing

, ubrała piżame czym prędzej położyła się na łóżku patrząc w sufit próbowała zasnąc bo jakimś czasie sie jej ta sztuka udała.

Megan

Obudziła się, ubrała, uczesała, umalowała i usiadła na fotelu rozmyślając jak spędzić dzisiejszy dzień

Rocco

zapukałem do Megan

Megan

Zgłodniała wiec wzieła telefon i wyszła

Rocco

poszedłem do kawiarni